przykominku - Miód

Miód

Miód jest jednym z najstarszych, najważniejszych i najbardziej szanowanych pokarmów w historii ludzkości. Potwierdza to fakt, iż biblijna ziemia obiecana była "krainą miodem i mlekiem płynącą".

Rodzaje miodu a zdrowie:

Miód akacjowy – zalecany przy problemach żołądkowych, reguluje czynności trawienne, poprawia przemianę materii, przyspiesza gojenie wrzodów, oczyszczenia wątrobę z toksyn, łagodzi uczucie stresu, wzmacnia także układ krążenia
Miód lipowy – działa rozgrzewająco i kojąco przy schorzeniach oskrzeli i zatok, przy przeziębieniu i przy grypie, ma działanie uspokajające
Miód rzepakowy – wskazany przy chorobach serca, głównie naczyń wieńcowych i układu krążenia
Miód gryczany – działa odtruwająco i uodparniająco, leczy nieżyty górnych dróg oddechowych, zalecany przy niedoborze żelaza w organizmie oraz po zabiegach operacyjnych
Miód wrzosowy – zalecany przy chorobach pęcherza moczowego, nerek i prostaty
Miód spadziowy – pomaga przy chorobach górnych dróg oddechowych i gardła, wskazany w stanach silnego wyczerpania fizycznego i w okresach stresu. Jest odpowiedni dla małych dzieci – poprawia apetyt i przeciwdziała zaparciom, dla dorosłych, dla sportowców – wzmacnia wytrzymałość oraz potencjał fizyczny . Jest wskazany w diecie odchudzającej – przyspiesza metabolizm oraz daje poczucie sytości. Ma też bardzo korzystne działanie na osoby w podeszłym wieku.

Miód akacjowy, jako jeden z nielicznych gatunków miodu posiada bardzo jasną barwę. Kolor ten bardzo często określany jest, jako jasno słomkowy, czy też żółto słomkowy. W postaci płynnej, tak zwanej patoki, jest tak bardzo jasny, że wydaje się on być nawet bezbarwny. Po krystalizacji najczęściej przybiera on barwa biała, albo jasno żółtą. Niemniej jego krystalizacja przebiega bardzo powoli i miód nawet przechowywany przez kilka miesięcy może mieć postać płynną.
Jest to miód, który na pewno przypadnie do gustu osobom lubiącym słodycze, gdyż posiada on bardzo słodki smak. Dzięki temu nie będziemy mieli na pewno problemu z przekonaniem do niego małych dzieci.
Ponad to charakteryzuje się bardzo intensywnym zapachem, który na pewno działa zachęcająco. Aromat ten to zapach kwiatów robinii akacjowej, drzewa, z którego nektaru pszczoły produkują miód. Tak jak każdy z gatunków miodu, pszczeli miód akacjowy poza walorami smakowymi posiada również właściwości lecznicze. Polecany jest on na pewno na wszelkiego rodzaju zaburzenia przewodu pokarmowego. Można go stosować z powodzeniem w zaburzeniach trawienia, skurczach, zapaleniach żołądka i jelit oraz przy nadmiernej sekrecji soków żołądkowych (nadkwaśność).
Bywa pomocniczo wykorzystywany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Usprawnia też pracę wątroby, wspomagając jej „detoksykację”. Może być stosowany u cukrzyków z łagodną postacią choroby.
Z uwagi na to, że miód akacjowy zawiera dużą ilość cukrów prostych, jest polecany przy zwiększonej aktywności naszego mózgu, zmęczeniu fizycznym, psychicznym i osłabieniu organizmu. Wykazuje działanie uspokajające, pomaga w walce z bezsennością, ale też wzmacnia nasz ustrój w chwilach wyczerpania chorobami. Zawiera substancje chroniące i usprawniające układ sercowo-naczyniowy.
Zapobiega tworzeniu się kamieni w organizmie, a więc z pozytywnymi efektami jest wykorzystywany jako profilaktyka ich występowania. Ponadto miód akacjowy stosuje się w leczeniu chorób zapalnych i bakteryjnych nerek i całego układu moczowego. Ma działanie moczopędne.

Miód lipowy jest przez wielu znawców tego przysmaku uważany za jeden z najlepszych rodzajów miodu. Płynny ma barwę od zielono-żółtej do jasno bursztynowej. Bukiet smaków miodu lipowego jest szeroki: od słodkiego, przez słodko-ostry, ostry, do lekko gorzkiego. Jest bardzo aromatyczny, w zapachu przypomina kwitnącą lipę.
Miód z kwiatów lipy jest znany dzięki swoim walorom leczniczym, odżywczym oraz wysokiej aktywności bakteriobójczej. Stosuje się go powszechnie jako najlepszy środek przy przeziębieniu, grypie i schorzeniach dróg oddechowych. Działa przeciwgorączkowo i przeciwkaszlowo, jest polecany w chorobach serca i układu krążenia. Jego spożywanie sprawdza się w leczeniu schorzeń układu nerwowego, nerwic, stresu i bezsenności. Miód lipowy można przyjmować po rozpuszczeniu w ciepłym naparze z kwiatów lipy, owocu maliny lub z sokiem z cytryny.

Miód rzepakowy w stanie płynnym jest bezbarwny albo w kolorze słomkowym. Po skrystalizowaniu jest barwy biało kremowej. Krystalizuje szybko ze względu na dużą zawartość glukozy, przyjmując konsystencję mazistą. Zapach ma słaby, zbliżony do zapachu kwitnącego rzepaku. Miód rzepakowy stosowany jest w chorobach układu krążenia, w chorobach wątroby oraz przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych a także przy schorzeniach skóry. Wyrównuje w organizmie niedobory potasu. Obniża ciśnienie krwi. Przeciwdziała miażdżycy oraz poprawia zaopatrzenie mięśnia sercowego w tlen i elementy odżywcze. Stosowany zewnętrznie, w przypadku oparzeń, zapobiega tworzeniu się pęcherzy i związanych z nimi infekcji. Przyśpiesza proces ziarninowania a w następstwie gojenia.

Miód gryczany zaliczany jest do najbardziej wartościowych. Jest ciemny, tworzy kompozycję barw od ciemno-herbacianej do brązowej. Ma słodki smak, jest bardzo aromatyczny, jego zapach przywodzi na myśl kwiaty gryki i ciepłe, dojrzałe, letnie pola.
Ze względu na swój silny aromat stosuje się go do wypieków i produkcji miodów pitnych. Świetnie nadaje się też do bezpośredniego spożycia. Przez swoje duże wartości odżywcze, jest zalecany przy niedoborze żelaza, magnezu, witaminy C i białka. Zawiera również rutynę. Ma znaczenie jako środek wspomagający i odtruwający wątrobę. Miód gryczany jest polecany osobom chorym na cukrzycę insulino niezależną oraz w stanie wyczerpania nerwowego i psychicznego. Przyjmowany systematycznie powoduje wzrost poziomu hemoglobiny we krwi, pobudza procesy odnowy i wzmacnia organizm.

Miody wrzosowe są koloru bursztynowego te jaśniejsze, ciemniejsze mają barwę herbacianą. Mają bardzo przyjemny w smaku, niezbyt słodki, dość ostry i szlachetnie gorzkawy. Jego aromat przypomina zapach wrzosu i gorących pól.
Stosuje się go w leczeniu zapalenia gardła, błony śluzowej, jamy ustnej, sprawdza się również w leczeniu prostaty. Zaleca się go w chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej oraz przy zapaleniu jelit. Miód wrzosowy zwiększa odporność i chroni przed rozwojem zakażenia.

Miód spadziowy to mieszaniny naturalnych składników z których powstaje kompozycja barw ciemnych, ciemno-brązowych z zielonkawym odcieniem. Miód ma słodki, łagodny smak i szlachetny gorzkawy, lekko korzenny lub żywiczny aromat. Charakteryzuje się silnym zapachem przypominającym igliwie i żywicę.
Pod względem wartości odżywczych przewyższa miody nektarowe zawartością związków mineralnych. Jest szczególnie polecany przy dolegliwościach dróg oddechowych. Pomaga w regulacji przemiany materii, przy leczeniu chorób przewodu pokarmowego, serca, naczyń krwionośnych, miażdżycy oraz nerek. Stosuje się go również w chorobach reumatycznych i schorzeniach skóry.

Propolis zwany kitem pszczelim to balsamiczno-żywiczna substancja zbierana przez pszczoły miodne z wydzielin pączków liściastych i iglastych służąca do uszczelniania ula. Barwa jest zróżnicowana w zależności od surowca z którego propolis powstaje, od żółto-zielonej do ciemnobrązowej, prawie czarnej. W jego skład wchodzi cały szereg substancji biologicznie czynnych, wykazujących bardzo silne działanie bakteriobójcze, bakteriostatyczne i przeciwbólowe. Wykazuje dużą aktywność w stosunku do niektórych grzybów i pierwotniaków. Przyśpiesza metabolizm komórkowy i działa ogólnie odtruwająco. Ma zastosowanie w leczeniu odleżyn, oparzeń, owrzodzeń i trudno gojących się ran oraz wrzodów żołądka i przy przewlekłych schorzeniach przewodu pokarmowego.
Propolis najczęściej zeskrobujemy z ramek i beleczek, ale niektórzy pozyskują za pomocą rzadkiego płótna lub specjalnych kratek, które intensywnie „kituja” pszczoły.
Propolis można nabyć u pszczelarzy w postaci nieprzetworzonej oraz w handlu, w postaci; kropli, maści, drażetek, czopków.

Jeden ze sposobów zastosowania:
Propolis w postaci surowca: rozdrobniony surowiec umieścić w czystym szklanym naczyniu i zalać 75% alkoholem etylowym w proporcji 50 g surowca na 0,25 l alkoholu. Mieszać poprzez potrząsanie, aż do rozpuszczenia się propolisu – następnie uzupełnić o 0.25 l przegotowanej ostudzonej wody. Mieszając przez około 2 tygodnie. Następnie odstawić do momentu wyklarowania się płynu nad osadem. Po ściągnięciu roztworu propolisu znad osadu można go przetrzymywać do 6 miesięcy w ciemnym i chłodnym pomieszczeniu. Stosować wewnętrznie przy anginach i schorzeniach układu pokarmowego ok. 40 kropli na łyżeczkę cukru lub przegotowanej wody. Stosować na czczo.

Wosk pszczeli – wypacają go młode pszczoły i służy głównie do budowy i odbudowy komórek w plastrach w których jest wychowywany czerw oraz magazynowany miód i pierzga. Wosk pozyskujemy przy pomocy topiarki słonecznej lub elektrycznej, a po oczyszczeniu i sklarowaniu może być przechowywany przez dziesiątki lat. Wosk zbudowany jest głównie z węgla, wodoru i tlenu.
Wosk rozpuszcza się dobrze, zwłaszcza na gorąco, w rozpuszczalnikach organicznych: benzenie, chloroformie, acetonie, trójchloroetylenie, czterochlorku węgla, benzynie natomiast w alkoholu etylowym rozpuszczają się tylko niektóre związki wchodzące w skład wosku.
Gęstość wosku wynosi ok. 0,954 g/cm3 , temperatura topnienia ok. 65,0 0C
Ma przyjemny, charakterystyczny zapach i barwę.

Wosk pszczeli pszczelarze pozyskują głównie w celu wytworzenia węzy ale można go używać również do:

wykonania świec i figur woskowych
renowacji mebli
renowacji broni
renowacji i woskowania siodeł jeździeckich, rzemieni, skór...

Świece wykonane z naturalnego wosku pszczelego

mają szczególny wygląd, a kolor i zapach odróżnia je od tradycyjnych świec parafinowych,
palą się jasnym, pełnym płomieniem, a dym emanuje delikatnym aromatem miodu,
pomagają w usunięciu zapachu dymu z papierosów i inny niechcianych zapachów.

Mleczko pszczele – to wydzielina gruczołów gardzielowych pszczół robotnic. Zjawisko wydzielania mleczka jest okresowe i występuje pomiędzy 7 – 14 dniem po wygryzieniu się z komórki. Mleczkiem karmione są larwy robotnic i trutni przez pierwsze trzy dni życia oraz matka w okresie stadium larwalnego i później podczas czerwienia. Robotnice wytwarzające mleczko muszą spożywać obficie pyłek.

Jad pszczeli –robotnice wydzielają jad, magazynowany w gruczole jadowym, przez całe życie. Najaktywniejszy okres wydzielania jadu przypada na 15 – 20 dzień.
Jad pszczeli jest bezbarwny, łatwo wysychającym płynem o słabym charakterystycznym zapachu i kwaśno gorzkim smaku. Po wyschnięciu ma postać białego proszku – mini kryształków i w tej postaci może być przechowywany.
Powoduje on niszczenie czerwonych krwinek w organizmie człowieka i w pewnym przybliżeniu może być porównany z działaniem jadu żmji dlatego szczepionka przeciw jadowa jest częściowo skuteczna przeciw jadowi pszczół. W zbiorniczku jadowym jest średnio 0,3 mg jadu a jednorazowo jest wprowadzane 0,012mg.
Jad pszczeli stosowany w odpowiednich ilościach i czasie posiada właściwości lecznicze (artretyzm, astma, nadciśnienie).

Miodowe smakołyki:

Sałata z sosem miodowym
Sos:
2 łyżki oliwy z oliwek,
4 łyżki octu balsamicznego,
4 łyżki miodu,
1 łyżka musztardy,
sól i pieprz do smaku
oregano,
tymianek.

Pozostałe składniki:
1 główka sałaty
2-3 pomidory

Wszystkie składniki sosu wymieszać. Sałatę podrzeć palcami na drobne cząstki. Pomidory sparzyć i obrać ze skórki. Pokroić na cząstki. Polać sosem.

Żeberka miodowe
przepis dla 2-4 osób

Składniki:
1 kg żeberek,
3 łyżki miodu,
4 łyżki brandy,
3 łyżki oleju,
2 łyżki sosu sojowego,
sól i pieprz do smaku,
oregano, tymianek, bazylia.

Przygotowanie:
Zioła, sól i pieprz zmieszać z miodem, żeberka pokroić na porcje, zanurzyć w sosie z brandy i sosu sojowego i odstawić do lodówki na 2 godziny. Nasmarować mięso miodem z przyprawami. Piec na ruszcie ok 10 minut z każdej strony.

Sos z miodu do naleśników i gofrów
Składniki:
- 3/4 szklanka miodu
- 3 łyżki wody albo białego wina
- 3 łyżki soku z cytryny albo soku pomarańczy
Sposób przyrządzenia:
W niewielkim rondlu podgrzewać na wolnym ogniu wszystkie składniki sosu, aż zgęstnieje co trwa 3, 4 minuty

Grillowane filety z kurczaka w miodzie
Składniki:
- 4 filety z kurczaka
- ok.6 łyżek płynnego miodu lipowego
- 1 łyżka curry
- 1 łyżka musztardy
- sok z cytryny
- sól
- pieprz
Wykonanie: Miód wymieszać z curry, musztardą, solą, pieprzem i sokiem z cytryny. Filety z kurczaka opłukać i posmarować z obydwu stron przyprawionym miodem. Odstawić do lodówki na ok. 1 godziny.
Następnie filety osączyć z miodu i położyć na rozgrzanym ruszcie. Grillować ok. 10 minut, następnie odwrócić i grillować ok. 7 minut.
Podawać na ciepło z pieczywem.
Smacznego

Ciasto z miodem i orzechami
Składniki:
Ciasto:
- 3 1 szklanki mąki
- 2 jajka
- 1 kostka margaryny
- 5 łyżek mleka
- 2 łyżki miodu
- 1 szklanka cukru
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 1 łyżeczka sody oczyszczonej

Masa orzechowa:
- 1 szklanka cukru
- 1 kostka margaryny
- 2 łyżki miodu
- 1 szklanka pokrojonych orzechów włoskich

Krem:
- 2 budynie śmietankowe
- 3 szklanki mleka
- 2 łyżki mąki pszennej
- 20 dag masła

Ponadto:
- dżem wiśniowy lub śliwkowy

Sposób wykonania:
Mleko, miód, cukier i margarynę zagotować, ostudzić. Dodać proszek do pieczenia, sodę oczyszczoną, jajka i mąkę. Zagnieść ciasto i podzielić na trzy części. Każdą rozłożyć na wysmarowanej tłuszczem formie o wymiarach około 25 na 36 cm i piec osobno przez 10 minut w temperaturze 180°C. Ostatnią porcję ciasta upiec z masą orzechową.

Orzechy, cukier, margarynę i miód przesmażyć. Ciepłe wyłożyć na surowe ciasto.

2 szklanki mleka zagotować. Do reszty zimnego mleka dodać budyń i mąkę, wymieszać i wlać do gotującego się mleka. Lekko pogotować. Ostudzić. Masło utrzeć dodając zimny budyń. Krem podzielić na dwie części.

Ostudzone placki posmarować dżemem, a następnie kremem. Ciasto należy zakończyć plackiem z masą orzechową.

Ciasto jest najlepsze na drugi, trzeci dzień.

Smacznego.

Żeberka w miodzie
Składniki
• 1 kg żeberek
• marynata
• 3 łyżki ketchupu
• 2 łyżki miodu wielokwiatowego
• pól szklanki oliwy
• 2 ząbki czosnku
Sposób przygotowania
1. Wszystkie składniki ze sobą mieszamy ze sobą, czosnek przeciskamy przez prasę
2. Żeberka smarujemy dokładnie marynatą i zostawiamy w lodowce na 2- 3 godziny.
3. Następnie wkładamy je do rękawa foliowego i do piekarnika na 40 minut na 180 stopni
4. Podawać z ziemniaczkami pieczonymi i kiszoną gotowaną kapustą
Smacznego

Przepisy lecznicze z wykorzystaniem propolisu

W anginie, zapaleniu gardła, uszu
Zaleca się przyjmowanie wyciągu propolisowego w dawkach 30 – 60 kropli 2-3 razy dziennie przed jedzeniem. Krople po zmieszaniu ze śliną należy połknąć powoli i po ich przyjęciu nie jeść jeszcze około ½ godziny. Można również dawkę kropli przyjąć na łyżeczce cukru i powoli połknąć.

W przeziębieniu i grypie
Dobre efekty daje stosowanie wyciągu z propolisu w dawce 50 – 60 kropli w ½ szklanki letniej, przegotowanej wody. Pić 2-3 razy dziennie po jedzeniu.

W przypadku kataru
Można stosować rozcieńczony wyciąg propolisowy w ilości 3-5 mil na 100 ml wody, w dawce 3-4 krople do nosa 3-5 razy dziennie.

W osłabieniu odporności
Dobre wyniki uzyskuje się przyjmując 3-4 dziennie mieszaninę powstałą z 20 – 40 kropli wyciągu propolisowego i 1 łyżki miodu, rozpuszczonej w 1 szklance przegotowanej letniej wody.

W nadciśnieniu tętniczym i profilaktyce miażdżycy
Zaleca się przyjmowanie 30 -60 kropli wyciągu z propolisu raz dziennie w ½ szklanki mleka lub przegotowanej wody.

W stanach zapalnych żołądka i jelit
Można stosować wspomagająco, 30 min przed jedzeniem, wyciąg z propolisu w dawce 30 – 60 kropli 2-3 razy dziennie, rozcieńczając każdą jednorazową dawkę łyżeczkę soku z cytryny.

W chorobach wrzodowej żołądka i dwunastnicy
Zaleca się przygotować macerat z 1 łyżki nasion lnu na 1 szklankę przegotowanej letniej wody. Przygotowany wieczorem macerat należy rano przesączyć przez gazę, podzielić na dwie części i do każdej dodać po 20 kropli metanolowego wyciągu z propolisu. Pić po ½ szklanki rano i wieczorem na godzinę przed posiłkiem.

W zapaleniu wątroby przewlekłym i wirusowym
Zalecane jest przyjmowanie 50 kropli wyciągu z propolisu w ½ szklanki letniej, przegotowanej wody 2 razy dziennie.

W stanach zapalnych dróg moczowych i pęcherze moczowego
Dobre efekty można uzyskać przyjmując 50 kropli wyciągu z propolisu w szklance letniej przegotowanej wody, do której dodać należy 1 łyżkę miodu i 1 łyżkę roztartego pyłku kwiatowego. Pić 2 razy dziennie przez okres około 1 miesiąca.

W stanach zapalnych stawów i kręgosłupa reumatoidalnych i zwyrodnieniowych
Wskazane jest przyjmowanie mieszaniny złożonej z 2 łyżeczek zmielonego pyłku, 1/2 szklanki przegotowanej letniej wody i 50 kropli wyciągu z propolisu. Pić 3 razy dziennie na godzinę przed posiłkiem. Można uzupełnić łyżeczką miodu. Kurację prowadzić należy 1-3 miesięcy.

W zapaleniu gruczołu krokowego
Zaleca się przyjmowanie 50 kropli wyciągu z propolisu w ½ szklanki przegotowanej letniej wody rozmieszanej z 1 łyżką zmielonego pyłku i 1 łyżką miodu. Całość uzupełnić należy sokiem z marchwi lub jabłka do 1 szklanki. Pić raz dziennie na godzinę przed posiłkiem przez okres 1 miesiąca.

W zranieniach, owrzodzeniach, grzybicach, egzemach, odleżynach, oparzeniach
Do przemywania stosuje się wyciąg propolisowy rozcieńczony świeżo przegotowaną i ochłodzoną wodą w ilości 3-5 ml wyciągu na 100 ml wody.

W bólu zębów
Złagodzenie bólu uzyskać można smarując kilkakrotnie w krótkich odstępach czasu chore miejsce lub przykładając tampon z waty nasączonej wyciągiem metanolowym z propolisem.

W początkowym stadium paradontozy
zahamowanie rozwoju choroby można uzyskać stosując masaż dziąseł tamponem z waty, nasączonym metanolowym wyciągiem z propolisu.

W żylakowatym owrzodzeniu podudzi
Wyciąg propolisowy rozcieńczony w ilości 3-5 ml na 100 ml wody, stosować można do kompresów, używając jałową gazę.

W zranieniach, grzybicach, odleżynach, oparzeniach, łuszczycy
Maść propolisową nakładać można na chore miejsca kilka razy dziennie stosując przy tym jałową gazę.

Przepisy lecznicze z wykorzystaniem miodu

Niepokój nerwowy i bezsenność
Spożycie 1 łyżki miodu przed snem działa uspokajająco i ułatwia zasypianie. Lepsze efekty zapewnia wypicie przed snem 1 szklanki ciepłego mleka z łyżką miodu.

Regeneracja organów wewnętrznych, zwłaszcza u osób starszych
Należy pić 1-2 szklanki wody miodowej, otrzymanej przez rozpuszczenie 1 łyżki miodu w 1 szklance lekko ciepłej, przegotowanej wody. Dobre efekty daje wypijanie 1 szklanki rano na czczo, przygotowanej w tym celu wieczorem.

Osłabienie/zmniejszona odporność
Dobry efekt można uzyskiwać stosując mieszaninę złożoną z 250 g miodu, 250 ml soku wyciśniętego z liści aloesu i 250 ml wina czerwonego. Mieszaninę należy przygotować na godzinę przed jedzeniem, przez okres 1-2 miesięcy.

Osłabienie mięśnia sercowego
wskazane jest spożywanie dowolnej ilości miodu, najlepiej z mlekiem lub z przegotowaną wodą, przynajmniej 3 razy dziennie po 1 łyżce.

Nadciśnienie tętnicze
Dobre efekty daje stosowanie mieszaniny przegotowanej przez zmniejszenie po 1/2 szklanki każdego z następujących składników – miodu, soku z marchwi, buraków i chrzanu. Całość podzielić należy na 4 części i pić 4 razy dziennie po 1/2 szklanki na godzinę przed posiłkami.

Schorzenia wątroby/niewłaściwa przemiana materii
Wskazane jest podawanie napoju przygotowanego z 2 łyżeczek miodu i soku z 1/4 cytryny na 1/2 szklanki letniej, przygotowanej wody. Środek także doskonale poprawia cerę.

Kamica wątrobowa
Zalecane jest przyjmowanie napoju przygotowanego z 1 łyżki oliwy z oliwek i soku z 1/4 cytryny 3 razy dziennie na godzinę przed jedzeniem.

Zapalenie wątroby
Zalecane jest przyjmowanie 1-2 łyżek miodu rozpuszczonego w 1 szklance przegotowanej letniej wody, do której dodano 40-50 kropli wyciągu z propolisu. Pić 3 razy dziennie między posiłkami. Kurację prowadzić 1-2 miesięcy.

Nieżyty jelit
Zalecane jest podawanie 3 razy w ciągu dnia mocnej herbaty z 1 łyżeczką miodu na 1 szklankę oraz 2 razy dziennie tartego jabłka również z 1 łyżeczką miodu.

Zaburzenia czynności żołądka i jelit
Dobre wyniki dać może stosowanie surówki przygotowanej przez zmieszanie i namoczenie 1-2 łyżek miodu i 3 łyżek płatków owsianych oraz 5-10 rozdrobnionych orzechów laskowych w ½ szklanki zimnej, przegotowanej wody. Całość pozostawić na 1-2 godziny lub na noc, w zależności od pory spożywania, następnie należy dodać 1 duże utarte jabłko i 5 łyżek mleka lub śmietanki, wymieszać i skropić sokiem z cytryny. Surówka ta może być spożywana jako śniadanie, zapewnia uczucie sytości na okres 5-6 godzin.

Zaparcia
Dobre efekty daje stosowanie 1 łyżki miodu rozprowadzonego w 1 szklance przegotowanej letniej wody. Roztwór należy przygotować wieczorem, a pić rano 1/2 godziny przed śniadaniem. Analogicznie przygotować rano i pić wieczorem przed snem.

W okresie przekwitania
Występujące objawy (utrata sił, niemiarowość rytmu serca) można usunąć lub załagodzić przyjmując 1-2 łyżeczki miodu w letniej przegotowanej wodzie. Roztwór stosować systematycznie, codziennie rano po przygotowaniu wieczorem.

Choroby nowotworowe
(rak sutka w I stadium oraz gruczołach prostaty) – można uzyskiwać zahamowanie rozwoju choroby, przyjmując 3 razy dziennie po 1 łyżce mieszaniny otrzymanej z równych części miodu, soku pokrzywy oraz zmiksowanych liści pokrzywy i liści orzecha włoskiego.

Stany zapalne gardła
Zalecane jest płukanie gardła roztworem przygotowanym przez rozpuszczenie 1 łyżeczki miodu w 1/2 - 1 szklanki letniej, przegotowanej wody.

Katar, zapalenie gardła, angina
Zaleca się żucie plastra woskowego z miodem 3-4 razy dziennie przez 10-15 minut.

Katar sienny
Czynności żucia miodu plastrowego należy wykonać 4-6 tygodni przed okresem kiedy katar zwykle występuje.

Przeziębienie, kaszel
Dobre wyniki można uzyskiwać stosując miód cebulowy. W tym celu 2-3 duże cebule drobno pokroić, dodać pół szklanki miodu, zmieszać i pozostawić na 3-5 godzin. Następnie dodać 1/4 szklanki przegotowanej letniej wody, zmieszać i pozostawić na 3 godziny. Wycisnąć, zlać do butelki i przyjmować po łyżce kilka razy dziennie. Przez 30 min niczym nie popijając i nie jeść.

W epidemii grypy
Profilaktycznie można stosować kurację z kilku produktów pszczelich łącznie. W tym celu należy wieczorem 2 szklanki napełnić do 1/2 objętości przegotowaną i ochłodzoną wodą. Do jednej dodać 2 łyżki miodu najlepiej ze spadzi iglastej, lipowego lub gryczanego i dobrze rozmieszać, pozostawić przez noc, a rano zmieszać ich zawartość, dodając 30 kropli wyciągu z propolisu i wypić na godzinę przed śniadaniem. Następnie przygotować analogicznie porcję do wypicia wieczorem, 2 godziny po kolacji. W południe można dodatkowo na godzinę przed objadę przyjąć 50 mg mleczka pszczelego. Kurację prowadzić w ciągu 1-2 miesięcy.

Paradontoza
Wskazane jest wycieranie skrystalizowanego miodu w chore dziąsła, co daje wyniki lecznicze, widoczne w zahamowaniu procesu chorobotwórczego.

Schorzenia oczu, zmętnienie ciałka szklistego
Dobre efekty daje przemywanie oczu 3-5 razy dziennie roztworem otrzymanym przez rozpuszczenie 1/2 łyżeczki miodu w 1/2 szklanki świeżo przegotowanej letniej wody. Roztwór można również wykorzystać do kompresów na oczy. Przygotować zawsze świeżo przed użyciem.

Maść miodowa o działaniu przeciwzapalnym i gojącym
Otrzymuje się ją przez zmieszanie 1/2 łyżeczki miodu z 5- 10 kropli tranu. Maść po nałożeniu na jałową gazę, przykładać na zranione miejsce.

Krem kosmetyczny do pielęgnacji twarzy
Uzyskuje się mieszając 40 g miodu i 10 g rozpuszczonego wosku pszczelego. Krem działa regenerująco i wygładzająco.

Maseczka regenerująca i oczyszczająca
Zalecana na skórę twarzy. Przygotowuje się ją mieszając 1 łyżeczkę miodu, 1 utarte żółtko i 1 łyżeczkę mąki owsianej. Po dokładnym zmieszaniu nałożyć na twarz i pozostawić 20 – 30 minut. Następnie zmyć i nałożyć krem.

Maseczka regenerująca i wygładzająca
Zalecana na skórę twarzy. Przygotowuje się ją przez zmieszanie 2 łyżeczek miodu, 2 łyżeczek mąki jęczmiennej i 1 białka. Po nałożeniu na twarzy pozostawia się 20 – 30 minut, zmywa najpierw ciepłą wodą, później zimną wodą i natłuszcza twarz kremem.

/źródło: "Królewskie Miody", Marta i Piotr Blajer/