Sprzątanie kuchni

Ostatnio, coraz więcej czasu każdy z nas spędza w kuchni, która w większości mieszkań pełni również rolę jadalni. Z idealnie czystego, lśniącego i ... bezosobowego laboratorium kuchnia - zgodnie z wymaganiami mody - zamieniła się w przytulne wnętrze. Tutaj spożywa się bez pośpiechu (wreszcie!) wieczorny posiłek, tutaj gromadzi się rodzina, a nierzadko przyjmuje się także bliskich znajomych i przyjaciół. Ponieważ jednak w kuchni nadal przygotowuje się posiłki, musi ona być również czysta, co wymaga sporo wysiłków z naszej strony.

 
 

 

Mimo okna, dobrego wywietrznika czy nawet wyciągu z okapem umieszczonego nad kuchenką, na ścianach i suficie kuchni gromadzi się zawsze sporo lepkiego, tłustego kurzu. Jeśli ściany malowane są farbą emulsyjną czy pokryte glazurą - utrzymanie ich w czystości nie jest skomplikowane.

 

ŚCIANY POKRYTE FARBĄ KLEJOWĄ wymagają więcej zabiegów. Pisząc o odkurzaniu w pokoju, wspomniałam o sposobie prania szmatek, przeznaczonych do zbierania kurzu z sufitu; płukanie ich w wodzie z domieszką gliceryny ma również zastosowanie przy czyszczeniu ścian kuchennych malowanych farbą klejową.

 

ŚCIANY MALOWANE FARBĄ OLEJNĄ  myje się gąbką zmoczoną w wodzie z dodatkiem detergentu. Mycie rozpoczynamy od dołu, natomiast płukanie - od góry ściany. Lepki kurz łatwiej da się usunąć, jeśli do wody dodamy trochę grubej soli kuchennej. Po spłukaniu i osuszeniu dobrze jest przetrzeć ściany gąbką zwilżoną rzadkim krochmalem i pozostawić do wyschnięcia. W czasie następnych porządków przekonamy się, jak łatwo ustępuje ze ścian kurz zbierany razem z cienką warstwą krochmalu.

 

 

ŚCIANY POKRYTE PŁYTKAMI GLAZURY myje się ciepłą, mydlaną wodą z dodatkiem sody oczyszczanej, rozpoczynając od dołu lub - nowoczesnymi środkami przeznaczonymi do mycia płytek. Spłukuje się obficie również ciepłą wodą - tym razem rozpoczynając od góry. Następnie należy, wytrzeć ściany do sucha miękką flanelką.

 

PODŁOGA W KUCHNI brudzi się szybko, powinna więc być łatwa do utrzymania w czystości. Najczęściej stosowane wykładziny to: terakota, rzadziej - lentex czy deski.  Jest ona trwała i łatwa do utrzymania w czystości, ale zaliczana do podłóg tzw. zimnych. Niezbyt mocno zabrudzoną, niezapuszczoną wystarczy codziennie przeciągnąć wilgotną szmatką z detergentem. Brudną, zadeptaną szorujemy ryżową szczotką i ciepłą, mydlaną wodą. Następnie płuczemy i wycieramy do sucha ściereczką. Bardzo brudną i zapuszczoną podłogę terakotową trzeba szorować gorącą wodą z dodatkiem detergentu i amoniaku (1 łyżka stołowa amoniaku na 1l wody), spłukać i wytrzeć do sucha. Po długim używaniu płytki nieco tracą żywą barwę. Aby je odświeżyć, po umyciu i wysuszeniu wciera się w podłogę (za pomocą grubego pędzla) ciepły olej lniany. Po 24 godz. czynność powtarza się i ponownie czeka 24 godz., aby olej zupełnie wysechł. Na zakończenie polerujemy podłogę wełnianą szmatką do połysku.

 

Podłoga z ksylolitu (skałodrzewia), mniej efektowna i mniej trwała od płytek terakotowych, jest za to "cieplejsza" i znacznie tańsza. Konserwuje się ją jak podłogę z terakoty, a przecieranie pastą samopołyskową chroni skutecznie przed szybkim zabrudzeniem.

 

FIRANKI W KUCHNI brudzą się szybciej niż w pokojach i prać je znacznie trudniej. Dla ułatwienia sobie pracy pamiętajmy o zamoczeniu ich na noc w zimnej, mocno słonej wodzie. Następnego dnia należy prać w pralce czy ręcznie, nie zapominając o krochmaleniu. Mocno  usztywnione firanki i zasłonki dłużej zachowują świeżość.
  

 

ZLEWOZMYWAKI EMALIOWANE, produkowane obecnie, mają bardzo cienką polewę, trzeba, więc zawsze uważać, aby jej nie uszkodzić. Odbitą emalię trudno uzupełnić, wszelkie dokładki i malowanie farbą chlorokauczukową zawsze pozostaną widoczne i są niezbyt trwałe. Pewnym zabezpieczeniem dna zlewozmywaka może być położona na nim plastykowa kratka. Po każdym zmywaniu naczyń zlewozmywak myje się gąbką skropioną płynem typu "Ludwik" czy dowolnym innym albo mieszaniną octu i soli (2 łyżki stołowe soli na 1 szklankę octu) i starannie płucze.

 

ZLEWOZMYWAKI ZE STALI NIERDZEWNEJ trzeba zawsze wycierać do sucha - zastarzałe ślady wody mogą spowodować trwałe zmatowienie ich powierzchni. Tłuste plamy po zmywaniu naczyń usuwamy szmatką zwilżoną denaturatem. Nie czyścić proszkiem do szorowania! Używać wyłącznie płynów! Pilnować szczelności kranów; brązowe zacieki po kapiącej z kranu wodzie są trudne do zlikwidowania. Jeżeli miejscowa woda jest twarda (wapienna), na stali zlewozmywaka mogą pokazać się białe, trudne do usunięcia plamy. Trzeba wówczas przygotować mieszaninę 2 łyżek stołowych wody z 1 łyżką stołową octu, odczekać 15 min., a następnie maczać w niej szmatkę i zmywać białe ślady, spłukując czystą wodą.

 

WIADRO NA ODPADKI musi być opróżniane codziennie. Przynajmniej raz na tydzień myje się je gorącą wodą z dodatkiem detergentu, płucze, wyciera szmatką zwilżoną spirytusem denaturowanym, jeszcze raz płucze i suszy. Aby zabezpieczyć wiadro przed zabrudzeniem, wkłada się do wiadra, dopasowany rozmiarem worek jednorazowy. Wypełnioną odpadkami zamyka się gumką i wrzuca do ogólnych pojemników lub domowych zsypów. Jest to sposób praktyczny i higieniczny, gdyż wiadro wówczas nie brudzi się i wystarczy je tylko przepłukać gorącą wodą. Zamknięte woreczki w ogólnym pojemniku nie stają się przynętą dla much i gryzoni.

 

CERATA NA KUCHENNYM STOLE  (jeszcze bywają) długo zachowa świeżość i elastyczność, jeśli codziennie będziemy ją przecierać miękką szmatką zmoczoną w mieszaninie słodkiego mleka i wody (w proporcji 1:1) lub w wodzie z dodatkiem octu. Bardzo brudną i zapuszczoną ceratę domyjemy ekstrakcyjną benzyną (ostrożnie ogień!). Spłukać wodą z amoniakiem i wytrzeć do sucha. Nie myć ceraty żadnym detergentem, nawet słabym.

 

KUCHENKĘ należy konserwować i systematycznie dbać o jej czystość. Co pewien czas przeprowadzamy generalne jej mycie. 

 

HACZYKI NA PRZYSSAWKACH są ogromnie użyteczne w każdej kuchni. Wiesza się na nich siteczka, tarki, rękawice do garnków i inne drobiazgi, które lubimy mieć pod ręką. Niestety, aby się "przyssały" wymagają idealnie gładkiej powierzchni ściany i nie we wszystkich kuchniach można z nich korzystać. Trzymają się na glazurze, laminacie i gładkiej, lakierowanej powierzchni mebli. Czasem i tak odpadają, zwłaszcza, jeśli powierzchnia do której były przyssane, nie została dokładnie oczyszczona. Po umyciu wodą z detergentem dobrze jest przetrzeć kawałek ściany odrobiną eteru (ostrożnie ogień!). Haczyki umyte, opłukane i wysuszone zanurzyć na chwilę we wrzątku i natychmiast przyssać w te miejsca, lekko przyciskając. Umocowane tym sposobem, trzymają się najlepiej. Podobno równie skutecznym sposobem jest posmarowanie przyssawki odrobiną słodzonego, skondensowanego mleka i natychmiastowe przyłożenie do ściany.

 

NACZYNIA KUCHENNE w miarę używania tracą pierwotny połysk. Czyści się je mleczkami przeznaczonymi specjalnie do tego typu naczyń.

 

NACZYNIA KUCHENNE EMALIOWANE, tzw. polewane, można czyścić każdym proszkiem do szorowania,  Żółty nalot wewnątrz garnka zniknie po zagotowaniu w nim wody z dodatkiem proszku do szorowania.

 

GARNKÓW I PATELNI TEFLONOWYCH oraz ze stali nierdzewnej nie wolno szorować proszkiem ani ostrym zmywakiem. Najlepiej myć je gąbką i płynem oraz obficie spłukiwać wodą. Przywartych resztek potraw nie zdrapywać, lecz zalać gorącą, wodą i pozostawić, aż odmiękną. Teflon wrażliwy jest nawet na zadrapania widelcem czy metalową łyżką, dlatego potrawy w takich garnkach wolno mieszać jedynie drewnianą łyżką czy specjalną łopatką. Nie stawiać naczyń teflonowych na bardzo mocnym ogniu i uważać, aby płomień gazu nie wydostawał się poza garnek.

 

NACZYNIA SZKLANE ŻAROODPORNE myje się mieszaniną soli z octem i spłukuje gorącą wodą. Mocno przypalone należy zanurzyć na kilka godzin w misce z wodą z dodatkiem płynu do naczyń.

 

UCHWYTY DO NACZYŃ bakelitowe czy drewniane myje się szczotką lub pędzelkiem maczanym w mydlanej wodzie. Specjalnie starannie czyścimy połączenie uchwytu z rondlem.

 

INNE NACZYNIA I NARZĘDZIA KUCHENNE, jak maszynka do mięsa, metalowe tarki, sitka, a także roboty kuchenne powinno się myć natychmiast po użyciu. Nie dopuszczać do zaschnięcia na nich resztek jedzenia.

 

DREWNIANE ŁYŻKI, KOPYSTKI, DESECZKI myć gorącą wodą z proszkiem czy płynem do szorowania. Nie żałować pracy, aby zawsze doszorować je do "białości". Nie zostawiać łyżek drewnianych w garnku w czasie gotowania; po zamieszaniu wyjąć i włożyć do zimnej wody, a następnie starannie umyć.

 

DO MYCIA NACZYŃ używa się szczotek na rączce, kawałków gazy, gąbek lub kupnych małych zmywaczków, które nie tylko myją, ale i szorują. Wszystkie one muszą być utrzymane w idealnej czystości.
 

 

Co zyskujemy mając zmywarkę? Jeśli ktoś myśli że, wydanie pieniędzy na zmywarkę to jedynie wyrzucone pieniądze w "błoto" czy też zupełnie niepotrzebna inwestycja w naszym gospodarstwie domowym to jest w wielkim błędzie. Często ciężko jest się nam przekonać do tego zakupu, bo przecież do tej pory jakoś było i się żyło. Pewnie że, można tak stwierdzić i równie dobrze idąc za tym tokiem myślenia moglibyśmy poruszać się wciąż konno niż przemierzać trasy znacznie szybciej i wygodniej autem.
Zatem dokonajmy krótkiej oceny:

Mycie naczyń

 

Przystępując do mycia naczyń należy pamiętać, że szczotki do mycia naczyń są bardziej higieniczne niż zmywaki, które są siedliskiem bakterii, a ponadto dzięki szczotkom oszczędza się ręce. Warto również przyzwyczaić się do gumowych rękawiczek.

 

Lodówka stała się sprzętem pierwszej potrzeby i stanowi integralną część wyposażenia kuchni. Jeśli ma pracować dobrze, przynajmniej 1 raz na kwartał powinno się ją odmrozić i dokładnie wymyć. Nie chodzi tutaj bynajmniej tylko o usuniecie lodu (nowoczesne lodówki mają teraz systemy odszraniania), ale głównie o pozbycie się przykrych zapachów, brudu a przede wszystkim bakterii.

 

BEZWZGLĘDNIE ROZPOCZYNAMY OD WYŁĄCZENIA LODÓWKI Z SIECI. Następnie wyjmujemy wszystkie produkty, szuflady, półki i pozostawiamy drzwiczki otwarte na całą szerokość. Produkty owijamy w dużą ilość gazet, aby jak najdłużej zachowały niską temperaturę (chyba, że mamy drugą lodówkę albo miłą sąsiadkę, która nam te produkty przechowa). Problem poniekąd sam się rozwiązuje zimą - ale pamiętajmy, że niektóre produkty nie powinny być zamrażane! Półki i szuflady myjemy ciepłą, mydlaną wodą, spłukujemy i wycieramy do sucha. Nie stosujemy żadnych środków przyspieszających odpadanie szronu, tzn. nie podważamy go nożem, bo łatwo można uszkodzić delikatne ścianki, nie wstawiamy rondelka z wrzącą wodą ani rozgrzanego żelazka! Lodówka musi się odmrażać sama, a nasza rola ogranicza się do usuwania odpadających kawałków szronu i wylewania wody gromadzącej się w zamrażalniku.

 

PO ODMROŻENIU przystępujemy do umycia wnętrza lodówki. Używamy ciepłej, mydlanej wody z dodatkiem sody oczyszczonej (1 łyżka sody na 1l wody) i miękkiej szmatki, najlepiej gazy. Spłukujemy czystą, ciepłą wodą i wycieramy do sucha flanelką. Ślady pleśni, zauważone na ściankach lodówki, zmywamy płynem do naczyń lub wodą z octem (3 łyżeczki octu na 1l wody), spłukujemy i wycieramy do sucha flanelką. Do mycia lodówki nie należy używać proszków do szorowania ani ostrych zmywaków.

 

CAŁKOWICIE ODMROŻONĄ LODÓWKĘ przecieramy szmatką zwilżoną octem i czekamy, aż ulotni się niemiły zapach. Dopiero wtedy przystępujemy do układania produktów na półkach i w szufladach. Nie uruchamiać lodówki jeszcze lekko wilgotnej. Grozi to natychmiastowym oszronieniem ścianek i zamrażalnika, a więc koniecznością powtórnego odmrażania.

 

NIE WOLNO WKŁADAĆ DO LODÓWKI potraw jeszcze ciepłych. Potrawy przechowuje się je w zamkniętych pojemnikach lub przykryte dokładnie miękką, dobrze przylegającą folią. Przechowuje się tylko produkty świeże. Przykry zapach pozostawiony przez nadpsute mięso czy zgniłe owoce trudno później zlikwidować, nawet przy pomocy specjalnych dezodorantów. Mniej uporczywe zapachy usunie 5 dag świeżo upalonej na patelni kawy ziarnistej, zamknięte na kilka godzin w opróżnionej z produktów lodówce.

 

AGREGAT CHŁODNICZY (dostępny od tylnej ścianki lodówki) powinien być odkurzany przynajmniej 2 razy w ciągu roku. Pamiętajmy, aby robić to przy wyłączonej z gniazdka lodówce! Jest to czynność delikatna. Odkurzając cienkim pędzelkiem musimy uważać, aby nie uszkodzić ani nie zerwać żadnego z drucików. Gdy nie mamy zaufania do własnych zdolności i precyzji ruchów, powierzmy tę pracę mężowi-majsterkowiczowi. Jeżeli podczas pracy lodówki usłyszymy niepokojące hałasy, jeśli silnik nie pracuje rytmicznie, jeśli poczujemy zapach przepalonej izolacji - bezzwłocznie wyłączajmy lodówkę z sieci i wzywajmy na pomoc fachowca!

 

Za troskliwość o stan techniczny, za utrzymywanie w czystości i właściwe obchodzenie się (np. pamiętać, aby drzwiczki zamykać delikatnie, a nie gwałtownie!) lodówka odwzajemni się sprawnym, bezusterkowym działaniem przez długie lata.